Μου λείπεις. Κάθε μέρα, κάθε ώρα, κάθε λεπτό.
Κάθε γαμημένο λεπτό, κάτι γίνεται και εύχομαι να μπορούσα να στο πω.
Κάθε φορά που βγαίνω, εύχομαι να ήσουν εκεί.
Κάθε μέρα παρακαλάω τον Θεό να σε δω στον δρόμο και συνάμα τρέμω να σε αντικρίσω.
Μου λείπεις. Χάνω τα λογικά μου.
"Μου λείπεις τόσο, που εγώ, όταν δεν είσαι εσύ μαζί μου,
όταν δεν είσαι εσύ εδώ, νιώθω πως λείπω απ΄τη ζωή μου."
Μου λείπεις τόσο που πονάω. Συνέχεια. Μου λείπεις τόσο που κλαίω με ό,τι και να σε θυμίζει. Και σε θυμίζουν τα πάντα. Τραγούδια, ταινίες, μυρωδιές, εικόνες, τα πάντα.
Ακόμα ψάχνω το άρωμα σου στους περαστικούς. Ακόμα βλέπω παντού το πρόσωπο σου.
Και κάθε φορά που κάποιος λέει το όνομα σου, η καρδιά μου κυριολεκτικά σταματάει.
Και μετά πονάει. Σφίγγεται και ύστερα κάνει σαν τρελή.
Δεν μπορώ να σκεφτώ τίποτα άλλο. Μόνο εσένα.
Μου λείπεις. Τόσο που υπάρχουν στιγμές που δεν μπορώ να αναπνεύσω.
Μου πήρες το οξυγόνο και πνίγομαι μακρυά σου.
Μου λείπεις, συνέχεια.
"It's like a huge hole has been punched through my chest."
Μου λείπεις.
