Γύρνα.

Γύρνα.
Γιατί τίποτα δεν είναι ίδιο, όσο εσύ δεν είσαι εδώ.
Γιατί δεν μπορώ να ξαπλώσω και να κλείσω τα μάτια μου χωρίς η μορφή σου να ξεπηδήσει και να με στοιχειώσει.
Γιατί χωρίς εσένα είναι δύσκολο πια να χαμογελάσω.
Γιατί μακριά σου, μπορεί ο καθένας να δει τον πόνο στο πρόσωπο μου.
Γιατί είναι δύσκολα για μένα.
Γιατί δεν μπορώ να συνεχίσω, δεν έχω ζωή.
Γιατί σου έδωσα τα πάντα και έμεινα με το τίποτα.
Γιατί δεν έχω που να μιλήσω, που να στραφώ.
Γιατί η απουσία σου έχει ποτίσει κάθε ίνα του εαυτού μου και δεν μπορώ να προχωρήσω.
Γιατί δεν θέλω να προχωρήσω.
Γιατί δεν πίστευα ποτέ ότι μπορεί να φύγεις και δεν προετοιμάστηκα για αυτό.
Γιατί όταν έφυγες, άφησες ένα κενό και είμαι μισή.
Γιατί κανείς δεν είναι εσύ και κανείς ποτέ δεν θα γίνει.
Γιατί ήσουν δικός μου μια φορά με έναν τρόπο που δεν σε είχε ποτέ κανείς· με έναν τρόπο που δεν είχα ποτέ κανέναν εγώ.
Γιατί σου έδωσα την ψυχή μου και την κρατάς ακόμη· είναι ακόμη δική σου.
Γιατί όλα σε θυμίζουν.
Γιατί όλα φωνάζουν το όνομα σου.
Γιατί βλέπω το πρόσωπο σου όπου και να κοιτάξω, και τα σημάδια σου υπάρχουν παντού.
Γιατί έχεις στιγματίσει την ζωή μου.
Γιατί αν τα δάκρυα είχαν φωνή, θα φώναζαν το όνομα σου.
Γιατί δεν μας άξιζε τέτοιο άδοξο τέλος.
Γιατί δεν μου αξίζει τίποτα από αυτά.
Γιατί δίπλα σου δεν φοβόμουν τίποτα, και δεν μου αρέσει να φοβάμαι.
Γιατί τώρα που δεν είσαι εδώ, τίποτα δεν έχει την σημασία που είχε πριν.
Γιατί δεν μπορώ να σε φέρω πίσω εγώ.
Και κυρίως γύρνα γιατί μου λείπεις. ΜΟΥ ΛΕΙΠΕΙΣ. Μου λείπεις τόσο που πονάω, κάθε μέρα, κάθε ώρα, κάθε λεπτό. 
Γιατί μπορεί να νόμιζες ότι εγώ θα ξεχάσω, μα όπως βλέπεις έχεις χαράξει την πορεία της ζωής μου. 
Γύρνα γιατί μια μέρα παραδέχτηκες κάτι. Και τώρα το αθετείς. Και δεν είσαι έτσι εσύ.
Μην ξεχνάς, άσε τον εγωισμό και θα έχεις έμενα παρέα.
Σε παρακαλώ, γύρνα, για σένα, για μένα. Για εμάς.
Γύρνα.

«Mου πες να δώσεις λίγο χρώμα στη ζωή μου, μα μετάνιωσες πριν από τη στροφή.

Πάλι στη σιωπή, πάλι στη απόγνωση μ' ένα γιατί

μόνοι και μαζί θα το δεις ότι το τέλος θα ναι λύτρωση, γιορτή·

είμαστε απλώς παράσιτα μες στο βοή

κι ανώνυμα στο πλήθος σβήνουμε τελείες μες στο άπειρο

σαν κάτοικοι αφιλόξενοι στης μοναξιάς τον οίκο, δεν ανήκω πουθενά

κι έχω έναν κώδικα πιο πάνω απ τα επίγεια δεσμά, μηδέν εφτά, μηδέν εφτά»

Α.

Τα τραγούδια είναι σιωπές που φωνάζουν την αλήθεια.

Και είναι όμορφο να ξέρεις ότι υπάρχει κάποιος πάντα κάποτε να επικοινωνήσεις, κάποιος που θα σε ακούσει και θα καταλάβει, δεν θα γνέφει απλά καταφατικά το κεφάλι.

«Αν μπορούσα να γυρίσω λιγάκι το χρόνο πίσω

Θέλω μια αγκαλιά το βράδυ όταν κοιμάμαι

Και μου λείπεις

Να σκέφτομαι πολλά και να θυμάμαι πως μου λείπεις

Να γίνομαι σκατά με ξίδια και λέω πως μου λείπεις

Και ας είχες πει ένα βράδυ που έβρεχε πως δε θα φύγεις

Είχες πει πως δε θα φύγεις»

-Σαν Αφηγήσεις Ενός Τρελού - Blessed To

«Ήσουν δίπλα μου με θάρρος στην πιο κρίσιμη στιγμή 

Τότε σε έλεγα hip hop τώρα σε λέω μουσική 

Ήσουν συντροφιά τα βράδια όταν οι φίλοι είχαν χαθεί Να με γεμίζεις με δύναμη όταν είχα κουραστεί Μου 'λεγες να κρατήσω έστω την ψυχή μου καθαρή 

Τότε άλλαξα το όνομα σου και σε φώναξα ζωή 

……

Έτσι απλά σ' ευχαριστώ που ωρίμασες μ' εμένα 

Κι αυτά που νιώσαμε μαζί δεν είναι κατανοητά για τον καθένα »

-FF.C – Όσα μου’ μαθες εσύ

«Και είμαι εδώ το χέρι μου σου απλώνω 

παίρνω κουράγιο και μπορώ και μετανιώνω για όλα εκείνα που είχα πει στα βαριά δήθεν τραγούδια 

που δεν μοιράστηκα κρασί με τα αγγελούδια.»

-Λαβωμένο ξωτικό- Active Member

«Έστηνα πάντα την τύχη μου στα ραντεβού μας 

εγώ κι οι στίχοι μου δεν είχαμε ποτέ το νου μας 

….

Βρήκα στο ψέμα μου αλήθεια γι' αυτό το παίρνω αγκαλιά 

και πριν μου γίνει συνήθεια θα' χω φύγει μακριά.»

-Θα 'χω φύγει μακριά- Active Member

«Μάθε πως μπορείς με ένα άγγιγμα στο στόμα, σε μια διάφανη ζωή, να δώσεις λίγο χρώμα.

..

Ίσως γεννήθηκα μόνο για να σ’ αγγίζω»

-Ν.Τ.Π- Διάφανη Ζωή

«Να μην φοβάσαι φως μου ξέσπασε στη αγκαλιά μου

γιατί εγώ θα σε κρατώ σφιχτά ν' ακούσεις την καρδιά μου
που χτυπάει από το βράδυ εκείνο που σ' είδα κοντά μου
γιατί βρέθηκες εκεί να μου θυμίζεις πως να ελπίζω
και μου θύμισαν τα μάτια σου τον ουρανό ν 'αγγίζω
αξίζω κάτι παραπάνω από το γκρίζο κ ατενίζω τα χρώματα της χαράς μα δεν τ' αγγίζω
ακόμα χρωματίζω εικόνα μέσα στον αγώνα γονατίσαν όλα
όλα αυτά που εγώ πίστεψα για μένα είχαν πεθάνει

την ψυχή μου άγγιξε λίγο να ξανανασάνει φτάνει»

-Άγνωστος Χειμώνας- Καιρός της Σιωπής

«Για μένα που χάθηκα σε αλκοόλ μπουκάλια,

γιατί δεν ήθελα να με δει κανείς σε τέτοια χάλια.

…

Για μένα που δεν φοβήθηκα να αγαπήσω,

που έβλεπα το τέλος μα διάλεξα να το ζήσω.»

-Για μένα- Ραψωδός Φιλόλογος

«Κλείνοντας να προσέχεις τίποτα άλλο μη σε νοιάζει

εσύ να σαι καλά για τα άλλα δεν πειράζει
κι αν βρεις κάτι μια φορά εμάς να σου θυμίζει

κόψτου αμέσως τα φτερά καθόλου μην ελπίζει.»

- 5 Επιστολές-Dust Rhymes

Θα μπορούσα να παραθέτω στίχους για ώρες, μα θα ήταν καλύτερο να μη το κάνω· για μένα. 

Πριν πω καληνύχτα θα ήθελα να πω ένα ευχαριστώ. Ξέρεις εσύ μικρέ. 

Γιατί μετά από καιρό μπορώ επιτέλους να μιλήσω, να κάνω επικόλληση δυο αράδες στίχων και να με καταλάβει κάποιος, να με νιώσει και να ταυτιστεί. 

Δεν χρειάζεται να μιλήσω πολύ για να με ακούσεις. Όμορφο είναι να σε ακούει κάποιος και να ξέρεις ότι κάτι σας ενώνει. 

Γιατί είναι άξιο θαυμασμού πως ο πόνος μπορεί να φέρει άτομα κοντά. 
Πως τα βιώματα σου, δεν σε απομονώνουν μα σε συνδέουν με κάποιον. 

Έτσι φίλε Α. θα σου ξαναπώ ευχαριστώ και τώρα που ήρθες, μη φύγεις. 

Μείνε, να έχουμε τη μουσική μας να μας ενώνει, και το παρελθόν να μας στοιχειώνει. 

Μα θα είμαστε παρέα.

Καληνύχτα.